Bir ekmek uğruna düştüğümüz gurbet ellerde, Allah aşkına bize ne oluyor?

Reklam

Avrupa’da yaşayan Türkler son dönemde üst üste gelen aile facialarıyla sarsılıyor. İntihar edenler, cinnet geçirip ailesini katledenler, Allah aşkına ne oluyor bize?

Son olarak Almanya ve Hollanda’da çocuklarının gözü önünde eşini katleden Türk vatandaşları yansıdı basın bültenlerine. Fransa’da da son yıllarda acı olaylar gündemden düşmüyor. 4 çocuk annesi bir Türk kadın, 7’inci kattan atlayarak intihar etmiş, yine Yozgat doğumlu bir kişi , 3 ve 7 yaşlarında iki çocuğu ile eşini öldürüp intihar etmişti.

Onclick Popunder

Bu saydığım feci olaylar sadece birkaç yıl içerisinde basına yansıyan acı hadiseler. Peki 1970’li yıllarda, Afyon, Yozgat, Kayseri, Gümüşhane, Trabzon, Ordu, Sivas, Çorum, Çankırı, Urfa ve Türkiye’nin tüm şehirlerinden kalkarak ekmeği uğruna vatanını, köyünü, ailesini, sevdiklerini geride bırakarak binlerce kilometre uzakta gurbete çıkan babalarımız acaba bunun hayaliyle mi bu yaban elleri mesken tuttu. Oysa kimisi bir traktör, kimisi bir tarla parası kimisi de daha rahat bir yaşam için gelmişti bu gurbet ellere. O dönem malum Türkiye’de ekmeğin karneyle satıldığı dönemler. İş yok, ekonomik darboğaz var.

Öyle bir dönemde işte Anadolunun bu asil evlatları, dilini, dinini bilmediği bu ellere göç etti. Ama tek bir amaç vardı 3-5 kuruş para kazanıp geri dönmek. Ama olmadı, dönemediler. Kimisinin çocuğu büyüdü dönemedi. Kimisi işe girdi dönemedi. Kimisi başka başka nedenlerle burayı yurt edinmek zorunda kaldı. Ama bu son dönemde yaşananları görüp duydukça Allah aşkına amaç bu muydu? Ne oluyor bize? diyesi geliyor insanların. Bir dönem Anadolunun bir kasabasından kalkıp Paris’e göç eden bir amca bana, ‘Keşke köyümde soğan ekmek yeseydim de bu gurbet ellere hiç gelmeseydim’ demişti. Çünkü kızı bir Fransıza kaçmış, oğlu hayırsız olup evden gitmişti. Türkiye’den gelen damat ve gelinlerin problemleri belki ayrı bir yazı konusu ama orda da çok acı hikayeler var.

Bir ekmek uğruna düştüğümüz bu gurbet ellerde, evet belki büyük çoğunluğumuz benliğini, kimliğini koruyarak yaşadığı ülkeye entegrasyon sağlayabildi. Güzel hikayeler var. Ancak maalesef son dönemde Türk aileler arasında yaşanan problemler alarm veriyor. Türkiye devlet olarak, bu güne kadar, binlerce Euro ayırıp gönderdiği imam ve öğretmenlerle bu soruna merhem bulmaya çalıştı. Ancak artık sadece devlet değil, herkesin şapkasını önüne koyup ne oluyor bize? diye sorması lazım.

Bir amaç uğruna düştü Anadolunun aslanları bu gurbet ellere, çare de yine bir amaç uğruna, ortak ve birlikte bu soruna çözüm arayarak sağlanmalı.

-Reklam- Bu Haberler de İlginizi Çekebilir

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz