Yıl 2003, takvimler 20 Martı gösteriyor ve ABD öncülüğünde Çokuluslu Koalisyon Kuvvetleri Irak’a bir askeri hareket düzenliyor. Günlerce bombalanan şehirler kısa sürede teslim olan bir devlet ve yerle bir edilen ülke…
Çoktan sesleri geliyordu aslıda savaşın, ABD ve İngiltere somut bir kanıtları olmamasına rağmen tamamen düzmece deliller ile Irak’ın kimyasal silahlara sahip olduğunu anlattılar tüm dünyaya. O hiç bulunamayan kimyasal silahlar… İşgalden sonra o kadar çok iddia gündeme atıldı ki saymakla bitmez. Bir tanesine göre Saddam Hüseyin El-Kaideyi destekliyordu ve onlara yardım ediyordu ama ne var ki bu iddia işgalden sonra bile kanıtlanamadı. İşgal için bir diğer bahane ise Irak’ın Filistinli direnişçilere destek sağladığı yönündeydi. Bir başka neden olarak ise Irak demokrasi ve insan haklarını getirmek öne sürüldü.
Evet işte böyle başladı Irak’ın bugünlere gelen bu parçalanmış, yorgun düşmüş hali. Topraklarında teröristlerin cirit atmasına neden olan hatta bunu olmayan delil ve kanıtlarla destekleyen devletler işte böyle istikrarsızlaştırdı bir ülkeyi. Ne kadar trajikomiktir ki bugün o topraklarda en çok karşılanıp ağırlanan da yine bu devletlerdir. Acaba hiç mi tarihlerine bakmıyorlar orada ki vatandaşlar, ülkelerinin bu hale geldiğini ne kadar da çabuk unuttular. Daha üzerinden 13 sene geçmiş olmasına rağmen böylesine unutmak tarihi ne kadar acıdır değil mi ?
Bir başka tarihe gidelim şimdi, 10 Haziran 2014. Bu tarih sizlere ne hatırlattı acaba. Evet Irak güçleri tüm silahlarını bırakıp Musul’u kanlı terör örgütü DAEŞ’e adeta teslim etmişlerdi. Irak ordusunun bütün silahları bu örgütünün eline geçmişti ve bu örgüt bundan sonra çok daha fazla güç elde etmişti. Hem ekonomik hem de askeri olarak böylesi bir hamle yapmak acaba gerçekten DAEŞ’in planı mıydı? İnsan düşünmeden edemiyor.
O günden sonra Irak topraklarında yaşanan acılar kat ve kat hiç durmadan arttı. Her gün DAEŞ kendisine daha fazla güç ve çıkar sağladı. Bölgede adeta yeni bir devlet yeni bir düzen kurma yolunda ilerledi. Musul ve ele geçirdiği yerlerde bir çok katliam yaptı aynı Koalisyon Kuvvetlerinin Irak’a ilk girdiği zamanlarda ki gibi. Evet hafızalarınızı bir yoklasak hepimiz o görüntüleri yeniden hatırlayacağız. Hapishanede Iraklı mahkumlarla fotoğraf çektiren askerler, Irakta namuslarına, can ve mallarına göz dikilen Iraklı sivil insanlar… Örnekleri çoğaltmak mümkün aslında ama bu kadarı yeterli olur diye düşünüyorum.
2003 yılından bugüne gelindiğinde Irak’ta yaşanan vahşeti anlamak için böyle bir kronolojik çalışma yaptık. UNHCR Nisan 2008 tarihli verilerine göre yerlerinden olan evlerini bırakıp gitmek zorunda kalan Iraklı sayısı nüfusun %16sına tekabül etmekteydi. Evet bu sadece 2008 verileri 8 yılda daha kaç milyon insan yerlerinden evlerinden oldular. 2003 yılından itibaren milyonlarca sivil çocuk, genç, yaşlı,kadın hayatını kaybetti. Bir çok insan bir uzvunu kayıp etti.
İşte yeniden günümüze döndüğümüzde, bugünlerde başlayan Türk Ordusu Irak’ta işgalcidir açıklamalarının aslında dayanaksız olduğu gerçek işgalcilerin hala orada istediği gibi at koşturduğu açıkça ortadadır. Türkiye Cumhuriyeti Irak’ta sadece terör örgütleriyle savaşmak için ve kendi sınır ve halkının güvenliğini korumak için bulunmaktadır. Kilis, Gaziantep ve daha bir çok ilimize düzenlenen saldırılar artık ülkemizin güvenliğini tehdit ettiği için bu topraklarda bulunmak zorundadır Türk Askeri. Komşumuz olan belli bir tarihimiz olan ve bu coğrafyanın ülkesi olan Irak’ta bizim bulunmamız aslında gayet normaldir. Peki ya diğer devletler diğer işgalciler neden oradalar ?
IŞID ile savaşmak için mi ? O zaman neden Türkiye Cumhuriyeti’nin bir kaç haftada yaptığını yapamadılar. Neden böylesine başarılı olan bir askeri birliği o topraklardan çıkartmak istiyorlar ? Türk Askerini o bölge ve operasyonda istemeyen gerçekten Irak Devleti mi ? İşte tüm bu kuşkucu soruların aslında cevabını sizler benden çok daha iyi biliyorsunuz.
Bakalım değişen Dünya güç dengeleri daha bizlere neler gösterecekler
Bu Haberler de İlginizi Çekebilir
